Broeders en
zusters in Christus
In verband
met de voorbereidingen voor Kerst is er deze keer maar een korte preek. Verder
wil ik graag ook van de gelegenheid gebruik maken om een brief voor te lezen
van onze bisschop, mgr. Punt, waarin hij een belangrijke mededeling doet.
In de lezingen
van deze zondag zijn we samen met Maria op reis naar het hoogland en zij zal
daar een tijd verblijven bij haar nicht Elizabeth. Elizabeth’s ongeboren kind –
die Johannes de Doper zal worden- is de eerste die als het ware doorgeeft wat
er gebeurt. Wie het kind in de schoot van Maria is. En het kost Elizabeth geen
moeite om de boodschap van Johannes in te vullen. Zij herkent een wonder wanneer het zich voordoet.
Het is een
bijzondere ontmoeting tussen twee vrouwen en twee ongeboren kinderen. Ongeboren
kinderen die er volledig toe doen, zij spelen hier zelfs de hoofdrol. De blijde
verwachting waarin wij leven bestaat uit het wachten op hen. Het nieuwe leven
dat zoveel te weeg gaat brengen – in hun eigen land en vér daarbuiten.
Op het
moment dat Maria en Elizabeth elkaar ontmoeten weten zij niet hoe de toekomst,
de tweeduizend jaar die na hen komt er uit zal zien. Maar zij spreken hun
geloof en verwachting uit dat elke toekomst die wij hebben in de handen van God
ligt. En God doet wonderen in ieders leven.
Heel vaak
proberen we een voorschot te nemen op de toekomst. We proberen er greep op te
krijgen, sommigen laten zich zelfs in met magische praktijken om de toekomst te
kunnen voorspellen. Anderen proberen de toekomst zelfs op te offeren aan het
heden, zoals in het geval van abortus . Sommigen proberen zelfs de toekomst
tegen te houden, en vanuit een houding van vals conservatisme hun leven te
bewaren zoals het nu is. Al deze pogingen zijn tot mislukken gedoemd. Het is wat koning Herodes zal proberen te doen: zijn hachje proberen te redden door de toekomst te vernietigen. Maar ook het leger van koning Herodes houdt de toekomst niet tegen.
Geconfronteerd
met de toekomst staan wij voor een gebied waar ons menselijk plannen, ons
menselijk handelen op zal stuklopen. Wij hebben er geen greep op, we kunnen het
niet naar onze hand zetten. En misschien is dat maar goed ook.
Gods belofte
voor de mensen laat zich niet tegenhouden. Het zet zich altijd door, op de
meest onverwachtse plek. Het zet zich door in de schoot van een meisje uit
Nazareth – een stad waarvan de mensen zeiden dat er niets goeds vandaan kon komen.
God
laat mensen zelf de keuze of zij zich laten raken door Zijn woorden, door zijn
handelen. En als ze 'nee' zeggen gaat het verhaal verder. Zonder hen, dat wel.
Maar het gaat altijd door.
Maandagnacht
vieren we dat Gods plan, eenmaal aangevangen, altijd zijn weg blijft volgen. We
vieren het nieuwe begin, het nieuwe verhaal van God dat in de wereld komt. Een
nieuw mens die de breuk tussen Hemel en Aarde opheft. God en Mens met elkaar
verzoent.
Enkel als
wij plaats maken voor Hem vinden wij ruimte voor die nieuwe toekomst.
Amen.
