In het begin was het Woord en het
Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in het begin bij God. Alles is
door Hem geworden en zonder Hem is niets geworden van wat geworden is. In Hem
was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de
duisternis, maar de duisternis nam het niet aan.
Er trad een mens op, een
gezondene van God; zijn naam was Johannes. Deze kwam tot getuigenis, om te
getuigen van het Licht, opdat allen door hem tot geloof zouden komen. Niet hij
was het Licht, maar hij moest getuigen van het Licht. Het ware Licht, dat
iedere mens verlicht kwam in de wereld. Hij was in de wereld; de wereld was
door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne,
maar de zijnen aanvaardden Hem niet.
Aan allen echter, die Hem wel aanvaardden,
aan hen, die in zijn Naam geloven, gaf Hij het vermogen kinderen van God te
worden. Zij zijn niet uit bloed, noch uit begeerte van het vlees of de wil van
een man, maar uit God geboren. Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons
gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de
Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid.
Wij hebben
Johannes’ getuigenis over Hem toen hij uitriep: “Deze was het van wie ik zei:
Hij die achter mij komt is vóór mij, want Hij was eerder dan ik.” Van zijn
volheid hebben wij allen ontvangen; genade op genade.
Werd de wet door Mozes
gegeven, de genade en de waarheid kwamen door Jezus Christus. Niemand heeft
ooit God gezien; de Eniggeboren God, die in de schoot des Vaders is, Hij heeft
Hem doen kennen.
Broeders en
zusters in Christus,
Van harte
welkom op deze viering op Eerste Kerstdag. Jezus is geboren, hij is op Aarde
verschenen om het licht te maken om licht te brengen. We hebben in het
evangelie de grote lofzang uit het Johannesevangelie gelezen: over het Woord, dat
bij God was, het woord dat ook het Licht is dat alle mensen komt verlichten.
Licht in de
duisternis. Wat hebben we dat allemaal nodig. Hoe mogen we dat begrijpen? Het
licht en de duisternis?
Misschien
kunt u zich een situatie voorstellen, of heeft u het zelf meegemaakt dat u een
geweldig voornemen heeft, een groots plan tussen uw oren. En hoe meer u er over
nadenkt hoe helderder die plannen worden,u bent al druk met het schetsen van
blauwdrukken!
Maar hoe
geweldig uw ideeën ook zijn, bij het eerste contact met de realiteit
verpulveren ze tot stof. En als u dan tegen uw vrienden of familie verteld over
hoe u daar geschokt door bent zeggen ze: ja,
dat had ik je wel van tevoren kunnen vertellen dat zoiets niet zou werken. En
dat is niet enkel leedvermaak. Je dacht het allemaal zo helder te zien, maar
eigenlijk liep je in duisternis rond. Wat een deceptie!
We hebben
andere mensen nodig om de dingen om ons heen beter te zien, beter op waarde te
kunnen schatten. Als mensen met elkaar overleggen, elkaar ontmoeten, in dialoog
elkaars standpunten bevragen dan is de kans veel groter dat er van een plan of
project iets terecht komt.
Maar mensen kunnen dat niet altijd uit
zichzelf, zich openstellen voor de ander. Sterker nog: als je niet uitkijkt ben
je je hele leven bezig met blijven oefenen in spreken en vooral luisteren. Soms
komt het zelfs voor dat de kunst van het luisteren en het zien van de ander
helemaal verloren lijken te zijn gegaan. Waarin iedereen alleen maar met
zichzelf bezig is, of als het echt moet de paar mensen direct om zich heen. Een volk
zo zou de Bijbel zeggen dat in
duisternis wandelt.
Maar daar
kan het niet bij blijven: het volk dat in
duisternis wandelt zal een groot licht zien. En dan wordt alles helder als
de dag, en kunnen we elkaar werkelijk ontmoeten voor wie we zijn.
Jezus
Christus is dat licht. Hij breekt deze Kerst door. Hij leert ons helder te zien
wat er toe doet. We hoeven geen dertig jaar te wachten, totdat Hij volwassen
is. Hij leert het ons nu al. De Kribbe is de eerste leerstoel van de Heer.
Welke les
mogen we meenemen uit de stal van Bethlehem?
Om te
beginnen onze eigen plannen en blauwdrukken zijn niet het belangrijkste wat er
is – fundamenteel aan ons bestaan zijn de plannen van God – die zijn eindelozer
en matelozer dan wat wij kunnen verzinnen.
De plannen
van God verwerkelijken zich op plaatsen en mensen die we niet zien, die niet
opvallen. Mensen waarvan velen zullen zeggen: die doen er niet toe. Maar zij
doen er juist het meest toe. Het is de omgekeerde wereld!
Als we dat
weten, die lessen leren weten we ook dat we niet op de wereld gezet zijn om
alleen aan onszelf te denken. Laten we dan altijd – ook wanneer we knutselen
aan al onze eigen ambities – open staan voor anderen, de ander respecteren en
naar anderen luisteren.
Dan kunnen
wij ook dichter naderen tot het leven van de Heer en leren leven uit de liefde
die Hij ons geven wil.
Amen.
