Broeders en
zusters,
We zijn
samengekomen op de laatste dag van het jaar. Over een paar uur luiden we 2020
in. Een nieuw jaar. Wat zal het brengen? Oud en nieuw is een tijd van
terugkijken en vooruitzien. Terugkijken op wat was, wat we allemaal hebben
meegemaakt - en vooruitzien in
verwachting op wat komen gaat.
Althans, zo
lijkt het toch te zijn, dat we elk jaar weer twee kanten op kijken, terug en
vooruit.
Maar er is
ook nog een derde richting, we noemen het maar even omhoog. En dat plaatst alles in perspectief.
We kijken
terug, we kijken vooruit, we zien omhoog.
Allereerst:
we kijken terug
We kijken
terug wat er allemaal gebeurd is, wat we gedaan hebben, de reizen die we hebben
gemaakt. Facebook vertelt ons wat ons jaaroverzicht is, Google Maps verklapt
ons waar we allemaal geweest zijn. Terugkijken geeft altijd een beetje een
bitterzoet gevoel. In elk jaar zijn er pieken en dalen geweest – er zal geen
enkel jaar zijn waar het alleen maar feest was, en geen enkel jaar is alleen
maar kommer en kwel. Maar hoe het ook is, het jaar is om, en het verleden is nu
voorbij. Langzaam aan verzinkt het in het domein van de herinnering waar het zal vervagen.
Ten
tweede: we kijken vooruit!
Wat zal er
allemaal gebeuren in 2020? Wat zullen we allemaal gaan doen, wat gaan we
meemaken? Een nieuw jaar is altijd een tijd van verwachting, van goede
voornemens, van de hoop dat we het oude ook echt achter ons kunnen laten. Een
nieuw begin maken. Misschien heeft u ook wel goede voornemens gemaakt. Ik wel.
Elk jaar opnieuw. Hoeveel er van die voornemens terecht komt…. Houd ik maar
voor mezelf, maar het geeft in ieder geval een tijdje een goed gevoel, dat we
de toekomst met vertrouwen tegemoet kunnen treden. Dat we íets in de hand hebben.
Maar ook het nieuwe jaar
roept tegenstrijdige gevoelens op. We hebben onze eigen hoop en onze plannen,
maar hoeveel trekt de wereld zich van onze plannen aan. De toekomst is een open
veld, maar wat verschuilt zich onder het gras? We weten het niet, tot dat we er
op stappen.
Één voorspelling zal ik u doen voor het nieuwe jaar: het zal anders
lopen dan wij gepland hebben.
Zobeschouwd
lijken we in het heden waar we in leven gevangen tussen het vervlogen verleden
en een onzekere toekomst. En als we alleen maar om ons heen kijken zou dat zo kunnen zijn, maar gelovige mensen
hebben nog een derde richting waar we ons gezicht naar toe kunnen wenden:
We kijken, tenslotte,
Omhoog.
Soms zijn we
zo druk bezig met de tijd, de klok, onze afspraken, plannen en agenda’s dat wij
het zicht verliezen op waar we vandaan komen, en waar we heengaan. God’s
eeuwigheid. God staat boven alle tijd, boven alle verleden en toekomst. Voor
God bestaat er geen vroeger of later. Hij hoeft nooit op een klok te kijken en
Hij heeft geen jaarplanner of agenda. Hij hoeft ook niet aan goede voornemens
te doen. Toch is alles uiteindelijk in Zijn Handen. God doet niet aan
voornemens, God doet aan Voorzienigheid
Als we dat
weten hoeven we ons ook niet vast te klampen aan wat voorbij is, en we hoeven
de toekomst niet in angst en beven tegemoet te zien, of juist boos te worden als
de toekomst zich niet houdt aan onze voornemens en plannen.
Wat er ook
gebeurt en waar we ook gaan, Gods Koninkrijk zal zich ontvouwen, een plaats
waar alle mensen van goede wil welkom zijn. Alle tijd loopt uit in de
Eeuwigheid, en de Eeuwigheid is van God.
Mogen we met
dat besef de laatste uren van dit jaar ingaan. Laten we ons niet blindstaren op
wat was, laten we niet ongerust worden over de toekomst, maar laat ins in
vertrouwen omhoog kijken en ons bij alles wat we doen richten op God. In Hem is
alle tijd en eeuwigheid.
Amen.
