Wednesday 20 May 2020

Ik ben met u alle dagen tot aan het einde van de wereld


evangelie: Mt. 28, 16-20
Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde.

De Heer zij met u.
En met uw geest.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs.
Lof zij U, Christus.

In die tijd begaven de elf leerlingen zich naar Galilea,
naar de berg, die Jezus hun aangewezen had.
Toen zij Hem zagen,
wierpen zij zich in aanbidding neer;
sommigen echter twijfelden.
Jezus trad nader en sprak tot hen:
“Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde.
Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen
en doopt hen
in de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest
en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb.
Ziet, Ik ben met u
alle dagen tot aan de voleinding der wereld.”
 
Woord van de Heer.
Wij danken God.

Broeders en zusters en beste mensen thuis.

Ziet, ik ben met U alle dagen tot aan de voleinding van de wereld.
Deze afsluitende woorden van het Evangelie van vandaag zetten me al een paar dagen aan het denken. Vooral in deze dagen van thuiswerken en afwachting. Van een goeddeels stilgevallen maatschappelijk leven. Veel mensen voelen zich eenzaam.

De mens is niet geschapen om alleen te zijn. We leven uit de relaties met de mensen om ons heen. U moet mij maar vergeven als ik zeg: “het nieuwe normaal” is misschien wel nieuw – maar het wordt nooit normaal. De kerk, de samenleving – dat zijn de mensen van bij elkaar , niet de mensen van anderhalve meter.

We moeten ons aan alle veiligheidsregels houden om te voorkomen dat we zelf ziek worden of – erger nog – andere mensen onbedoeld aansteken. Maar het zijn regels voor de huidige noodsituatie – niet een nieuw “normaal”.

Gelukkig is er één die zich niets aantrekt van deze regels, en die dat ook niet hoeft. Jezus Christus is met ons, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld. God is ons dichter nabij dan wij ons kunnen voorstellen. Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen. En in het horen van het Woord van God en in het ontvangen van de sacramenten verenigt Christus zichzelf met ons.
Het is dan ook met enige blijdschap dat ik vandaag kan zeggen dat de lange winter waarin de gelovigen niet konden deelnemen aan de liturgie en de communie niet konden ontvangen voorbij gaat. Gisteravond ontvingen alle priesters van het bisdom de nieuwste protocollen die door de bisschoppenconferentie zijn opgesteld.

Deze maken het weer mogelijk dat vanaf 1 juni er weer in kleine kring -tot 30 personen – weer missen kunnen worden gevierd, en per 14 juni – Sacramentsdag – kan er weer communie worden uitgereikt. Dit zal nog niet op de ons bekende manier zijn omdat er veel voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen, maar het ís weer mogelijk. Gelukkig.

Het zal in het begin onwennig zijn, en er een beetje vreemd uitzien. De communie kan worden uitgereikt met een hostietang en met een beschermend schild tussen de priester en de gelovige en het zal nog wel even duren voor dat al die maatregelen in werking zijn. Maar het kunnen ontvangen van de Heer is belangrijker dan onze gehechtheid aan hoe de dingen tot afgelopen maart gingen.

In ons katholieke geloof is Christus aanwezigheid in het sacrament dé meest eminente, nadrukkelijke vorm van Zijn aanwezigheid onder de mensen. We vieren vandaag zijn Hemelvaart, maar Hemelvaart betekent niet dat we nu in een anderhalve lichtjaar maatschappij leven met Jezus Christus, dat Hij nu verheven in de Hemel onbereikbaar ver weg voor ons is.

Hij blijft bij ons, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld. En één van de manieren dat Hij bij ons is, en bij ons wil zijn is door het sacrament, door de heilige Communie.

Laten we dan op deze dag, de dag dat wij vieren dat Jezus ook vanuit de hemel bij ons is uitzien naar die dag, over een paar weken, dat we hem ontvangen kunnen, en volmondig zeggen kunnen: Hij is met ons, alle dagen tot aan de voleinding van de wereld.

Amen.