Beste vrienden,
Elk land heeft een nationale feestdag. Dat is de dag waarop de onafhankelijkheid uitgeroepen werd, of het land bevrijd werd van een buitenlandse bezetting, of de dag dat er een belangrijke omwenteling plaatsvond. In Nederland is het de verjaardag van de Koning.
Zoals er voor elk land een feestdag zo viert ook de kerk in elk land zijn of haar feest. Elk land heeft een heilige die het meest belangrijk is, die bijzonder gevierd wordt. In Nederland vieren we de Heilige Willibrord als patroon.
Hoewel er natuurlijk ook voor Willibrord al christenen waren in ons land was het Willibrord die de eerste bisschop van Utrecht was, en dus het eerste begin van het officiële kerkelijke leven in de gebieden die we later Nederland zouden noemen.
Willibrord was geen Nederlander, dat is een belangrijke gedachte in deze internationale tijden nu wij hier ook weer mensen treffen van heinde en ver, ook in onze eigen parochies. (En in het bijzonder deze zondagochtend, wanneer we de Internationale Mis vieren!)
Hij is als missionaris uit Engeland gekomen om hier de kerk op te bouwen terwijl het grootste deel van de bevolking nog leefden in schrik en angst voor bomen, struiken, stukken hout, bronnen en onbegrepen natuurkrachten. Hij bond onvermoeibaar de strijd aan tegen dit bijgeloof om in plaats daarvan de waarheid te verkondigen.
Een bijzondere traditionele titel van Willibrord is die van Beschermer van Holland, Zeeland en Friesland. Elke schutspatroon is werkelijk een beschermheilige. Beschermheiligen zijn niet zomaar emblemen of symbolen voor landen, steden, regio’s of groepen mensen maar zijn werkelijk bijzondere voorsprekers voor die specifieke regio’s of groepen bij God. Net zoals mensen beschermengelen hebben, zo hebben groepen mensen ook beschermheiligen die zich vanuit de Hemel blijven bekommeren met wat ons dwarszit.
Als dit idee ons vreemd voorkomt kunnen we terugdenken aan de woorden van de heilige Thérèse van Lisieux (samen met Jeanne d’Arc patrones van Frankrijk) die voor haar dood zei: “ik wil mijn Hemel doorbrengen met goed te doen op Aarde”. Ongezien zijn de heiligen nog steeds aan het werk in ons leven. En voor hen zijn natuurlijk alle mensen gelijk, maar ze kunnen toch net iets specialer verbonden zijn met bepaalde plekken.
We mogen beschermheiligen dan ook aanroepen, zeker als er moeilijke tijden zijn in ons land.
Iets meer dan anderhalf jaar geleden werd in Maastricht de Noodkist, met de relieken van Sint Servaas, de beschermheilige van Maastricht door die stad gedragen, een krachtig getuigenis van geloof in de beschermende kracht van onze beschermheiligen.
We mogen weer leren om weer een relatie met onze beschermheiligen op te bouwen, om hun zorgzaamheid voor ons weer te ondervinden. Dat kan alleen als wij hen aanroepen, en er is reden te over om dat te doen.
Want het gaat niet goed met ons land. De afgelopen jaren zien we een opeenstapeling van crises in ons land. De coronacrisis natuurlijk. Voor de tweede keer staat de acute zorg op knappen, we mogen niet denken aan de gevolgen als dat daadwerkelijk zou gebeuren.
Tegelijkertijd voelen we ook de angst van vele ondernemers en zelfstandigen die enkel naar een onzekere toekomst kunnen kijken.
We zien de bitterheid en het cynisme waarmee de verwarrende, ontoereikende en halfslachtig nageleefde en gehandhaafde maatregelen worden ontvangen.
We denken aan de politieke en bestuurlijke verlamming in ons land.
De toeslagenaffaire, een beerput waar elke maand weer een nieuwe verdieping onder verscholen lijkt te liggen.
De verharding van de samenleving waardoor steeds meer mensen zich afkeren van hun naaste en niet meer tot dialoog in staat lijken te zijn.
We noemen de steeds fellere sociale problemen, de bittere woningnood die ons land teistert, die legitieme ambities en levenskeuzes frustreert.
De voortdurende strijd om de leegloop in zorg en onderwijs te dempen.
En de moeilijkheden in onze eigen kerken, waar nog zoveel mensen nog niet durven of kunnen meeleven op zondagochtend.
U kunt zelf vast ook nog wel noden verzinnen. We mogen deze voorleggen aan de Heilige Willibrord, Beschermer van Holland, patroon van Nederland.
Dit geloof neemt onze eigen verantwoordelijkheid niet weg, maar geeft ons weer kracht om het goede te kunnen doen, om in navolging van Willibrord de strijd aan te kunnen binden met haat, angst en leugens, om zo mee te werken aan een nieuwe toekomst voor iedereen die in dit land samenleeft.
Amen.
