De meester heeft een propje in zijn haar
En zegt “toe nou, dat was de afspraak niet”
Wat moet, krijgt hij niet voor elkaar
Zijn scherm toont hem het hele grondgebied
De ziekenhuizen zijn aan hun limiet
Hij voelt zichzelf geheel en al verlammen
Geen hoop of uitweg in `t verschiet
Buiten woeden de virale vlammen
Nu heerst de geest van wederkeer
Strekt men de hand uit naar het dorre hout?
“De dood hoort bij het leven” zegt men weer
Een koud woord, want wie leven wil, of rouwt,
Wordt ongraag de afgrond ingedouwd
Maar ís de dood nog in te dammen?
Zijn wij verloren in dit donk're woud?
Buiten woeden de virale vlammen
Wrang, de vruchten van dit falen
We zien hen die de golven niet doorstonden
Én hen die in de glossies pralen
Te midden van de doden en gewonden
Geen complot om te doorgronden
Krakend barsten onze dammen
Gewogen bent u, en te licht bevonden
Buiten woeden de virale vlammen
Prince;
Wij wachten op Uw Licht in deze tijd
Genees de blinden en de lammen
Wij bidden dat U ons bevrijdt
Buiten woeden de virale vlammen.
