Saturday 6 June 2020

Het Zegel van de Liefde


Broeders en zusters in Christus, beste mensen thuis

Wat mooi dat we weer bij elkaar kunnen zijn. Nu nog in een klein gezelschap en zonder dat er communie uitgereikt kan worden. Volgende week weer mèt communie hopelijk en vanaf 1 juli kunnen we weer in een meer gebruikelijke omvang samen vieren. Maar ik ben gelukkig om u hier weer te kunnen ontmoeten. Het is een grote opluchting elkaar na bange maanden weer gezond en wel te kunnen zien.  

Hopelijk zet de positieve ontwikkeling zich voort. Daar hopen we op.
Vandaag vieren we het Hoogfeest van de Drie-Eenheid. Dat klinkt altijd heel erg ingewikkeld. Toen ik net gewijd was dacht ik op Drievuldigheidszondag de zaak eens uit te leggen met een fidget-spinner, zo`n stukje speelgoed dat nu al weer vergeten is. Omdat ik net gewijd was bleef iedereen heel vriendelijk knikken. Ik weet alleen niet of mijn inzet toen heel erg veel heeft uitgemaakt.. 

Nu doen we het maar anders. Ik zal u de fidget-spinner bewaren. 

De Drie-Eenheid zo zeggen mensen, dat is een groot mysterie. Maar wel een uitnodigend mysterie, we mogen God als  Drie-Eenheid leren kennen! En als we iemand willen leren kennen, kijken we in de eerste plaats kijken naar wat iemand doet. Met God is dat niet anders. En al in de eerste bladzijden van de Bijbel zien we die Drie-Ene God scheppend en handelend optreden. 

Op de zesde dag als God de mensen schept zien we iets bijzonders in de tekst. Een meervoudsvorm. Laat ons mensen maken naar ons beeld en gelijkenis, zegt God. In de christelijke traditie is dat altijd gelezen als een voorafschaduwing van de Drie-eenheid die later helemaal geopenbaard zal worden. 

De mens is dus niet alleen maar het werk van God de Vader, van een almachtige Scheppergod die op onmetelijke afstand van ons zijn onnavolgbare raadsbesluiten over het hele universum uitstort, maar is een gemeenschap in zichzelf – een drie-in-één- die bijeengehouden wordt door de kracht van de Liefde, de Heilige Geest. 

God is niet alleen maar almacht, God is verbondenheid, en omdat mensen naar het beeld en gelijkenis van die verbondenheid gemaakt zijn dragen wij die tekenen van verbondenheid met ons mee.

Wij zijn als mensen op drie manieren door de Drie-Eenheid verbonden. 

Wij zijn verbonden met onszelf. Dat is een belangrijk begin. Wij dragen het stempel van de Drie-eenheid. Wij dragen een veelheid aan capaciteiten en vaardigheden in ons mee, die alleen tot bloei kunnen komen als ze een authentiek geheel zijn. Augustinus, de grote kerkvader uit de Vijfde Eeuw zei: de menselijke ziel bestaat net als de Drie-eenheid uit drie delen, de herinnering, het begrip en de wil. Als die drie niet samenwerken komt er van ons leven niets terecht. Maar als we verbonden zijn met het verhaal van ons leven – de herinnering – goed begrijpen wat we moeten doen en ook de wil hebben om dat inzicht door te zetten, dán komen we als mens werkelijk tot ons recht. Als we onszelf niet meer respecteren, of alleen nog maar  bezig zijn met vroeger, of ons opsluiten in de ivoren toren van onze intelligentie, of ons verliezen in allerlei ongerichte activiteiten, dan verliezen we onszelf.

Wij zijn verbonden met alle mensen om ons heen
We kunnen niet verbonden zijn met onszelf als we niet verbonden zijn met onze naaste. Als de Heer zegt dat wij onze naaste moeten liefhebben als onszelf – zegt Hij dat met zoveel woorden. Wij kunnen geen goed leven leiden als we niet leven in verbondenheid met anderen, in het gezin, de familie, de kerk, verenigingen waar we bij horen, de politieke gemeenschappen waar we deel van uitmaken en tenslotte de hele mensheid. 

Als iedereen het zegel van de Drie-eenheid met zich mee draagt zijn wij ook met iedereen verbonden. Niet met iedereen op dezelfde manier, dat spreekt voor zich, maar toch als onontkenbare realiteit. We mogen dus nooit tegen een ander zeggen: jij mag niet bestaan, jouw leven doet er niet toe. 

Maar als we in deze dagen als we het journaal aanzetten, en je zou haast benauwd zijn om dat te doen, en we zien de verschrikkelijke beelden uit bijvoorbeeld de Verenigde Staten dan zien we hoe makkelijk dat gezegd kan worden. Of gedacht. Of er naar gehandeld. Je kan een samenleving niet met geweld bijeenhouden. In een samenleving die niet is gebouwd op wederzijds respect, op erkenning, ontaardt het leven in een strijd van allen tegen allen. Dan zijn er alleen maar verliezers. 

Het leven en de waardigheid van de ander ontkennen, dat gebeurt niet alleen maar ver weg in de Verenigde Staten, maar ook hier. Als mensen bijvoorbeeld zeggen dat we niets moeten doen voor vluchtelingenkinderen, of dat ouderen en zwakkeren niet meer beschermd mogen worden tegen het coronavirus omdat dat maar lastig en vervelend is. 

Of erger nog, als de overheid daar naar handelt, en net doen alsof kwetsbare mensen in bijvoorbeeld de verzorgingstehuizen niet meer bestaan. Het is de opdracht van alle dag om het samen-leven te leren. De wereld is geen pretpark waar alleen jonge en gezonde mensen met een maatschappelijk aanvaard uiterlijk en voldoende bestedingsruimte mogen komen. 

In de woorden van de wijze Amerikaanse dominee Martin Luther King: “Wij moeten leren samenleven als broeders, of samen als dwazen ten onder gaan.” Het bestaansrecht van de ander ontkennen is een zonde, en zonde vernietigt de mens en het menselijke samenleven. Deze dagen zijn een waarschuwing  voor ons allemaal. Ik hoop oprecht dat we als land die lessen leren. Want het leven kan zo mooi zijn als iedereen naar elkaar omkijkt.

Tenslotte: Wij zijn verbonden met God. 

Als wij verbonden zijn met onszelf, en onze naaste, dán kunnen wij ook verbonden zijn met God. De apostel Johannes schrijft: “Als iemand zegt dat hij God liefheeft, terwijl hij zijn broeder haat, is hij een leugenaar. Want als hij zijn broeder die hij ziet niet liefheeft, kan hij God niet liefhebben die hij nooit heeft gezien.” (1 Joh. 4:20) . Broeders en zusters, de Liefde is niet los verkrijgbaar. 

God geeft ons het vermogen, de kans, om zijn kinderen te worden door vanuit het voorbeeld van Jezus Christus te leven. Zo worden wij wat wij zijn, mensen die uitgenodigd worden antwoord te geven op de roeping die bij de Schepping in hun hart is gegrift: en zo opgenomen worden in die Goddelijke eenheid, het Goddelijke samenleven van Vader, Zoon en Heilige Geest. De Drie-eenheid die alles in de hemel en op aarde bijeenhoudt door de band van de Liefde.

Amen.