Aalmoes, gebed en vasten

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen:
“Denkt er om:
beoefent uw gerechtigheid niet voor het oog van de mensen,
om de aandacht te trekken;
anders hebt gij geen recht op loon
bij uw Vader, die in de hemel is.
Wanneer gij dus een aalmoes geeft,
bazuin het dan niet voor u uit,
zoals de huichelaars doen in de synagoge en op straat,
opdat zij door de mensen geprezen worden.
Voorwaar, Ik zeg u:
Zij hebben hun loon al ontvangen.
Als gij een aalmoes geeft,
laat uw linkerhand dan niet weten wat uw rechter doet,
opdat uw aalmoes in het verborgene blijve;
en uw Vader, die in het verborgene ziet
zal het u vergelden.
Wanneer gij bidt,
gedraagt u dan niet als de schijnheiligen,
die graag in de synagogen
en op de hoeken van de straten staan te bidden
om op te vallen bij de mensen.
Voorwaar, Ik zeg u:
Zij hebben hun loon al ontvangen!
Maar als gij bidt,
ga dan in uw binnenkamer,
sluit de deur achter u
en bid tot uw Vader, die in het verborgene is;
en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.
Wanneer gij vast,
zet dan geen somber gezicht, zoals de schijnheiligen;
zij verstrakken hun gezicht
om de mensen te tonen dat zij aan het vasten zijn.
Voorwaar, Ik zeg u:
Zij hebben hun loon al ontvangen.
Maar als gij vast,
zalf dan uw hoofd en was uw gezicht
om niet aan de mensen te laten zien, dat gij vast,
maar vast voor uw Vader, die in het verborgene is
en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.”

Broeders en zusters in Christus.

Lang geleden, werd Oud en Nieuw niet in de nacht van 31 december op 1 januari gevierd, maar vaak ergens in maart, wanneer de lente begon. Dat is niet zo vreemd bedacht. Juist de lente is het seizoen van het nieuwe begin, het ontluikende leven. 

Best logisch eigenlijk.

Bij een nieuw jaar, of elk nieuw begin, hoort ook een periode van voorbereiding, van “goede voornemens” zoals u wilt waarin we de balans opmaken van het vorig jaar en beslissen hoe we de nieuwe werkelijkheid tot een zegen voor ons allen kunnen maken.

De goede voornemens voor het nieuwe jaar zijn misschien al weer een beetje vergeten. Maar dat was welbeschouwd ook maar het oefenrondje. Nieuwe jaren komen en gaan. Maar de realiteit van Gods nieuwe leven strekt uit tot in de eeuwigheid.

Dat maakt dat we de veertigdagentijd belangrijker is dan de gang van onze goede voornemens. Natuurlijk zijn er overeenkomsten: we maken voornemens, we moeten ons er dan ook aan houden en we hopen op een zeker resultaat, maar er is één groot verschil. Goede voornemens zijn er in de eerste plaats voor ons, onze gezondheid, onze directe leefomgeving – en de Vastentijd is er zodat wij onszelf weer in de juiste verhouding met God en de medemens kunnen plaatsen.

Goede voornemens zijn er voor ons, de Vastentijd betrekt ons bij anderen en bij God. De Vastentijd verbindt ons met anderen en met God

De kabel die ons met anderen en met God verbindt bestaat deze Vastentijd uit drie strengen:  

Vasten, gebed, en solidariteit

Allereerst het vasten. We gaan het met minder doen. We gaan minder eten, minder drinken en “ontspullen”. Minstens op vrijdagen onthouden we ons van vlees en eten slechts één volledige maaltijd (tenminste als u in goede gezondheid bent). Dat maakt ook het hoofd en hart wat lichter en onbevangener om in deze tijd Gods vingerwijzingen te zien.

Het is bijzonder verdienstelijk om in deze periode gedeeltelijk of geheel te stoppen met het drinken van alcohol. Het is een grote zegen te ervaren dat we niet afhankelijk zijn van wat we in ons lichaam stoppen. Het is niet verplicht maar ik wil het u wel meegeven

Ten tweede: het gebed.

De vastentijd is geen dieetperiode. Het is geen ‘detoxing’ of ‘ontslakkingskuur’. De Vastentijd is gericht op God en de naaste. Het is relationeel, niet individueel. Juist in deze periode mogen we bijzonder onze dagen in het teken van God stellen en zijn bijstand vragen, door geestelijke lezing en de H.Schrift komen we dichter bij Gods wil voor ons leven.

Ik zou u concreet willen aanraden een mooi geestelijk boek te lezen in deze veertigdagentijd. Als u niks in de kast hebt staan moet u maar even een uitje maken naar de Abdij van Egmond en iets moois uitzoeken in de kloosterwinkel. U vindt vast iets van uw gading.

Ten derde: de solidariteit.

Christen zijn doe je nooit in je eentje. Het evangelie roept ons op ons leven in teken te stellen van de dienst aan anderen. En er is zoveel nood in de wereld. U hoeft de krant maar open te slaan. 

Nu is niemand gehouden tot het onmogelijke, maar het zou toch mooi zijn als we in deze veertigdagentijd ons érgens voor in zouden zetten. We mogen hierbij vooral denken aan doelen zoals de Voedselbank. Teveel mensen zijn tot een soberheid veroordeeld waar ze nooit om gevraagd hebben. Moge onze inzet hun leven wat vreugdevoller maken.

Als we deze drie strengen van de Vastentijd: vasten, gebed en solidariteit ferm in onze hand houden blijven wij ook verbonden met God: de God die ons zowel vreugdevolle dagen zendt als deze heilzame vastentijd. Mogen wij zo – vast in Zijn handen – opgaan uit de tijd naar de eeuwigheid.

Amen.