Maatregelen rond Kerkelijke Uitvaarten

Het Bisdom Haarlem-Amsterdam geeft het volgende bekend:

Maatregelen rond kerkelijke uitvaarten

Het Corona-virus (COVID-19) heeft ook gevolgen voor de kerkelijke uitvaart.

De bisschoppen bepalen in aansluiting bij het advies van de uitvaartbranche op 16 maart jl. dat kerkelijke uitvaarten ‘in kleine kring en sober’ moeten zijn. 

Dat betekent dat dringend wordt geadviseerd liturgische plechtigheden in kerken, crematoria en begraafplaatsen alleen te laten bijwonen door familieleden in de eerste graad en aanverwanten (ouders, kinderen, ouders van de partner en de partner van de kinderen). Voor rouwbezoek en condoleances geldt hetzelfde advies.

Tevens wordt geadviseerd om uitvaarten telefonisch te bespreken en gemaakte afspraken per e-mail te bevestigen.

Dit betekent dat de liturgie vanaf nu een kort moment van bezinning en gebed is, mogelijk in de kerk maar wellicht ook alleen nog direct voorafgaand aan de teraardebestelling of de crematie. Viering van de H. Eucharistie of communie-uitreiken is niet mogelijk, bij voorkeur duurt de viering niet langer dan 20 minuten. 

Er zal geen zang of muziek zijn.

Wanneer de situatie weer genormaliseerd is kan eventueel een volwaardige herdenkingsdienst voor de overledene gehouden worden.

Aanwezig, Bereikbaar, Betrokken

Aanwezig, Bereikbaar, Betrokken

Persbericht van de parochies van Alkmaar, Oudorp, Bergen, Schoorl en Zuidschermer

Iedereen in onze regio maakt zich zorgen over de onzekere situatie die is ontstaan door de uitbraak van het coronavirus in Nederland. De zondagse vieringen in de RK kerken zijn tot nader bericht opgeschort om de veiligheid van onze bezoekers te kunnen waarborgen.

Ook vervallen alle koorrepetities en wordt vrijwilligers met kracht ontraden om naar het pastoraal centrum te komen.

Hiermee vallen echter ook belangrijke ontmoetingsplekken weg en is er gevaar dat leden van onze  kerkgemeenschap geen contact kunnen vinden met anderen. De parochiecentra blijven telefonisch bereikbaar voor wie een luisterend oor nodig heeft . Álle parochiecentra kunnen u in contact brengen met één van de pastores. De pastores zijn beschikbaar om mensen bij te staan waar zij kunnen.

De contactgegevens van de parochiecentra zijn als volgt:

Parochiecentrum Alkmaar: ma-do 0930 (vr 10:00) – 12:00 072-5112396

Parochiecentrum Bergen: ma-vr 09:00 – 12:00 072 581 25 53

Parochiecentrum Schoorl: wo-vr 09:00 – 12:00 072-509 1408 

Parochiecentrum Oudorp: ma-do 09:00 – 12:00 072 5113617

Het parochiebestuur en de pastores hebben zeer regelmatig contact om de snel veranderende situatie te evalueren en waar nodig nieuwe maatregelen te nemen. De voorschriften en aanwijzingen van de overheid, het RIVM en de Nederlandse bisschoppenconferentie zijn leidend.

Houd tenslotte de websites  van onze parochies in de gaten. Deze zullen steeds worden bijgewerkt.

Wij blijven in gebed verbonden met alle mensen in onze regio, gelovig of niet, die pijn, angst of onzekerheid voelen. Juist in deze tijd zijn en blijven wij aanwezig, bereikbaar en betrokken.

Namens de samenwerkende parochies van Alkmaar, Oudorp, Bergen, Schoorl en Zuidschermer

Pastoor Jan-Jaap van Peperstraten

Verkondiging en mededeling voor zondag 15 maart 2020

Liever luisteren? De audioversie vindt u hier.

Beste parochianen van de Dominicus, Petrus- en Paulus- , Joannes de Doper- en Sint Michaëlparochie in Alkmaar, Oudorp, Bergen, Schoorl en Zuidschermer. 

Broeders en zusters. Beste meelezers en luisteraars.

Dit weekend vinden er geen vieringen plaats in de katholieke kerken in ons bisdom Haarlem-Amsterdam. Deze maatregel geldt minstens tot 31 maart. De weekvieringen vinden voorlopig nog wel plaats al zal hun functie en voortgang steeds worden geëvalueerd. Als u niet gewend bent naar deze vieringen te gaan, of u geen robuuste gezondheid hebt wil ik u vragen niet naar deze vieringen te komen. Ze zijn géén vervanging voor de zondagsmis.

Ik zal deze zondag een stille mis vieren – zonder aanwezigen - voor de intenties van onze gemeenschappen.

De Laurentiuskerk in Alkmaar en de Laurentiuskerk in Oudorp zijn zondag open voor gebed. De Laurentius Alkmaar van 10 tot 13 uur en de Laurentius in Oudorp tussen 09.15 en 10 uur.

Normaal zet ik altijd mijn preek online. Dat zal nu een wat andere vorm aannemen. Ik zal kortere overwegingen blijven delen op verschillende sociale media. Ook op deze manier willen we het kerkelijk leven zo veel mogelijk voortzetten.

We moeten de komende tijd leren omgaan met veel onzekerheden. We zijn onze vaste plaatsen van gebed en onze vaste routines tijdelijk kwijt. Dat gevoel van verwarring en ontheemd-zijn neemt ons mee naar het Evangelie van deze zondag.

Jezus en zijn leerlingen trekken door het land van de Samaritanen. Een vreemd land waar ze niet welkom zijn. Ook kijken de leerlingen neer op de Samaritanen – ze bidden op de verkeerde manier en op de verkeerde plaatsen. Hun religieuze kompas is niet gericht op de stad Jeruzalem - waar de Tempel staat als het hart van het joodse geloof – maar op de berg Gerizim waar hun eigen heiligdom staat.

Beide groepen zijn verknocht aan hun vaste plek en voelen grote vijandschap naar mensen die hun heil op een andere plaats zoeken. Jezus trekt zich echter niets aan van de lange historische gevoelens van haat en vijandschap tussen de twee groepen en spreekt met een vrij hart tot de Samaritaanse vrouw.

Hij kent haar door en door, alsof zij een oude vriendin van hem was. Een vriendin met een moeilijk leven achter de rug, met veel problemen in haar intieme en relationele leven. Jezus laat zo zijn betrokkenheid bij haar zien. Hij legt haar leven niet bloot om haar te vernederen, in de hoek te zetten of te veroordelen, maar om haar als het ware een hand op de schouder te leggen. Zo laat Hij zien wie Hij is, de Messias die de poorten van Gods Koninkrijk voor ons open maakt.

Alle vreemdheid is in één keer weg, de kloof die tussen mensen gaapt en ons elkaar doet wantrouwen. Jezus legt tenslotte uit dat hoe verknocht we ook zijn aan een plaats – of dat nu de Tempel in Jeruzalem is, of de Berg Gerizim in het land van de Samaritanen, het uiteindelijk gaat om iets dat groter is dan die plaatsen: Geest en Waarheid.

Ook wij zijn verknocht aan onze eigen plekken – in en rond Alkmaar onze zeven kerkgebouwen waar we nu niet naartoe kunnen om samen te vieren, elkaar te spreken, te ontmoeten.

Het voelt alsof we opeens door een vreemd land moeten reizen, een land waar gevaar heerst, een land waar een ziekte heerst die ook ons zou kunnen treffen… Een land waar minder vertrouwen is en minder dingen vanzelfsprekend zijn.

Maar ook buiten onze vaste plekken kunnen wij in geest en waarheid leven. Blijf in contact met de mensen om u heen. Bel elkaar op,  neem tijd voor elkaar.

Spreek met anderen, ook over uw bezorgdheid, en versterk elkaar zo. Spreek elkaar moed in en help elkaar waar nodig. Bijvoorbeeld bij het boodschappen doen of het ophalen van medicijnen.

Het is begrijpelijk dat u zich onzeker voelt met zoveel angstige berichten op de televisie en de radio. Laat u niet meeslepen door emoties en luister goed naar instructies van de overheid. Doe wat u moet doen maar neem geen onnodige risico’s. Probeer grote groepen zoveel mogelijk te vermijden.

Deze zondag wordt zoals altijd de televisiemis uitgezonden op Nederland 2 om 10.00

Ik wil u aanraden de komende tijd door middel van deze uitzending, of andere vieringen die op het internet worden uitgezonden mee te leven met de liturgie van de kerk.

Wanneer u naar de eucharistieviering op TV kijkt beseft u dan alstublieft dat u niet alleen bent! Heel veel mensen kijken samen met u mee. Door heel het land.

We hebben tijdelijk geen vieringen meer, geen plaats waar we ons normaal thuis voelen bij God. Maar overal waar wij zijn is ook God aanwezig. Hij is onder ons in zijn Woord, waar we elke dag uit mogen lezen, in Zijn Geest – de Geest van kracht, wijsheid en geloof is Hij altijd bij ons.

Hij laat ons niet los. Hij wijst ons de weg: in Geest en Waarheid.

Amen.

Mededeling van de pastores van de parochies van Alkmaar e.o.

Geachte parochianen,

De Nederlandse bisschoppen hebben de maatregelen die zij vorige week hebben afgekondigd vanwege de verspreiding van het coronavirus verder aangescherpt.

De belangrijkste maatregelen zijn als volgt: 

Er vinden tot 31 maart geen vieringen plaats op zaterdagavond en zondag.

Vieringen in kleine kring – zoals doopsels of uitvaarten – zijn slechts dan mogelijk als strikte instructies worden nagevolgd. Doopsels en uitvaarten moeten sober zijn, en mensen mogen niet dicht bij elkaar zitten.

Vormselvieringen en presentatievieringen voor eerste communicanten worden afgelast.

Verder vinden er ook geen catechetische bijeenkomsten (vormselgroepen of voorbereiding eerste communie) meer plaats. Dit betekent dus ook dat het vormseltraject dat op 19 maart van start zou gaan geen doorgang vindt.

Koffiedrinken na de viering en koorrepetities zullen eveneens tot 31 maart niet doorgaan.

De bis­schop­pen wijzen op de moge­lijk­heid om thuis op zon­dag de Eucha­ris­tie op tele­vi­sie te volgen, via KRO-NCRV, vanaf 10.00 uur op NPO 2. Verder zendt Radio Maria iedere ochtend en avond een Eucha­ris­tie­vie­ring uit om 09.00 uur en 19.00 uur.

Ten slotte vragen de bis­schop­pen de pa­ro­chie, hun pas­to­rale kader en de gelo­vi­gen om onderstaand gebed te bid­den:

God, toevlucht in onze nood,
kracht in onze vertwijfeling en angst,
vertroos­ting in ziekte en lij­den.
Wees ons, uw volk, nabij en gena­dig
nu wij allen de gevolgen onder­vin­den
van het uitgebroken corona-virus.
Wees een Beschermer voor hen
die dit virus hebben opgelopen,
Wij bid­den voor hen om hoop en gene­zing.
Wij bid­den voor hen die aan de gevolgen van dit virus
zijn overle­den, dat zij bij U geborgen mogen zijn.
Wij bid­den voor allen die werk­zaam zijn
in de ge­zond­heids­zorg en het open­baar bestuur,
dat zij uw nabij­heid en zegen mogen ervaren in hun werk
ten dienste van heel de samen­le­ving.
Doe ons beseffen hoe groot uw liefde is voor ieder van ons
en dat Gij met ons zijt nu wij de kwets­baar­heid van ons
bestaan ervaren.
Versterk ons geloof en onze hoop
zodat wij ons altijd zonder aarzelen over­ge­ven
aan uw va­der­lijke voor­zienig­heid.
Door Christus onze Heer. Amen.

Wij blijven in kleine kring – of privé – de mis vieren en bidden om kracht in deze moeilijke tijd. Wij hopen dat u zich ook in gebed wilt verenigen met ons.

In Christus

De pastores van de Dominicus-, Petrus- en Paulus-, Joannes de Doper-, en St. Michaelparochies:

Pastoor-deken Franklin Brigitha

Pastoor Jan-Jaap van Peperstraten

Kapelaan Antonio Tocco.

De Zon van God

Ikoon van de Transfiguratie 

In die tijd nam Jezus Petrus, Jakobus en diens broer Johannes met zich mee
en bracht hen boven op een hoge berg,
waar zij alleen waren.
Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd:
zijn gelaat begon te stralen als de zon
en zijn kleed werd glanzend als het licht.
Opeens verschenen hun Mozes en Elia,
die zich met Hem onderhielden.
Petrus nam het woord en zei tot Jezus:
“Heer, het is goed, dat wij hier zijn.
Als Gij wilt zal ik hier drie tenten opslaan,
een voor U,
een voor Mozes en een voor Elia.”
Nog had hij niet uitgesproken
of een lichtende wolk overschaduwde hen
en uit de wolk klonk een stem:
“Dit is mijn Zoon, de Welbeminde,
in wie Ik mijn welbehagen heb gesteld;
luistert naar Hem.”
Op het horen daarvan
wierpen de leerlingen zich ter aarde neer,
aangegrepen door een hevige vrees.
Maar Jezus kwam naar hen toe,
raakte hen aan en zei:
“Staat op, en weest niet bang.”
Toen zij hun ogen opsloegen,
zagen zij niemand meer dan alleen Jezus.
Onder het afdalen van de berg gelastte Jezus hun:
“Spreekt met niemand over wat ge hebt aanschouwd
voordat de Mensenzoon uit de doden is opgestaan.”

Broeders en zusters in Christus,

Ik vermoed dat u het wel eens hebt meegemaakt dat u ergens op vakantie bent, en u zit op een terrasje in een mooie stad en het avondlicht valt op de fraaie basiliek waar u op uitkijkt. U heeft heerlijk gegeten en rondt de avond af met een glaasje wijn en u denkt: konden we hier maar blijven.

Misschien googelt u zelfs even op de Spaanse of Italiaanse Funda wat een huisje of appartementje daar in de buurt doet. Voor later. Alleen even om te kijken, natuurlijk.

Maar ja, op een gegeven moment breekt de realiteit toch door. We zijn geworteld in de plekken waar we wonen, werken en samenleven met anderen. Baan, familie, vrienden en bezigheden roepen ons terug en zuchtend rijden we de snelweg op, terug naar het regenachtige Nederland, met een tas vol herinneringen aan een fijne vakantie.

Zo`n soort gevoel, zo probeer ik het me voor te stellen hadden de naaste leerlingen van Jezus toen zij samen met hem op de berg Tabor waren. Jezus openbaart zich aan hen, niet enkel maar als verheven mens, of als wijze leraar maar als Zoon van God. De traditie van de Katholieke Kerk leert ons dat het licht dat Johannes, Jakobus en Petrus daar zagen het licht van de Hemel is, het licht van de Eeuwige Glorie en Liefde van God die alle mensen tot zich roept.

Dat licht, dat hemelse Taborlicht ervaren moet wel een bijzondere belevenis zijn. Een ervaring van liefde en geborgenheid die je altijd bij je wil houden. Een moment van absolute eenheid met de Bron van alles wat bestaat.

Nu heb ik zelf niet zoveel ervaring met mystiek, dus het blijft voor mij een vraag hoe zoiets zou zijn. Maar ik stel het me voor dat het zoiets is als de mooiste vakantie, de diepste verliefdheid, de warmste herinneringen en onze meest dierbare verlangens. Dat alles in één - en keer een miljoen.

Het is misschien dus niet onbegrijpelijk dat Petrus gelijk naar zijn telefoon greep om op zoek te gaan naar drie Tiny Houses, om daar bovenop de berg Tabor een dorpje te beginnen. Een dorpje waar je altijd onder de warme zon van Gods aanwezigheid mag zitten, in het gezelschap van Jezus, Mozes en Elia. Het terrasje moet u er zelf maar bij denken.

Maar dan breekt de realiteit breekt door met de woorden van Jezus. Hij legt uit dat Hij niet naar de Taborberg gekomen is om daar te blijven. Hij neemt hen weer mee naar de rest van de wereld waar Zijn en hun taak ligt. Jezus vertelt hen dat ze niets over hun ervaring mogen zeggen tot Jezus uit de dood is opgestaan.

Dát is de logica van de Vastentijd. We blijven onze ogen gericht houden op al het goede en mooie dat God ons geeft, maar wij hebben nu eerst een andere taak: het mee-leven met Jezus’ lijden en dood. We hebben geen tijd om op het terrasje in het avondlicht te blijven zitten: want het is pas Jezus’ lijden en dood die de poorten naar dat heerlijke licht van God opent. Als álles gedaan is kunnen wij daar doorheen, maar eerder niet. 

We krijgen deze zondag een glimp van dat licht. Niet om ons er krampachtig aan vast te klampen maar om ons te sterken. Net als we een vakantie uitgerust terugkomen om onze dagelijkse taken en verplichtingen weer op ons te nemen, zo mogen de leerlingen nu met nieuwe kracht samen met Jezus opgaan naar Jeruzalem. Daar wacht een moeilijke tijd op hen die hen diep zal beproeven.

Ook wij gaan dieper de veertigdagentijd in. Een tijd van beperkingen en verplichtingen, maar ook een tijd die ons sterkt en bemoedigt zodat wij ook met de Heer ons aan kunnen sluiten bij het Paasfeest.

Amen.