Broeders en zusters, beste mensen
Deze zondag vieren we Sacramentsdag het Hoogfeest van het Lichaam en Bloed van Christus. We vieren elke keer als we samenkomen dit sacrament, maar het is maar één keer per jaar dat het volledig centraal staat in de kalender van de kerk.
Maar er wordt nog meer gevierd. Er staat van alles te gebeuren in het land. Het EK komt
er aan. U heeft in de supermarkt vast allemaal al alle oranje vlaggetjes en
juichcapes, trompetjes en ander gerei al
zien liggen. Heel feestelijk allemaal. Na alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd
is er willen we graag dat er weer iets leuks gebeurt!
En als Nederland
wint, dan zijn we allemaal blij. Want zo gaat dat. En u herinnert het zich
vast nog wel wanneer het de laatste keer was dat Nederland Europees kampioen
werd. 1988 voor de mensen die dat hebben meegemaakt. Want een grote overwinning, daar blijf je aan terugdenken.
En ik weet nu al wat er gaat gebeuren als Nederland kampioen wordt: dan gaan ontzettend veel mensen het beroemde lied van André Hazes zingen.
En dat kan er maar één zijn. Het wordt:
Bloed, zweet en tranen!
Dát gaat men zingen.
Want winnen is pas écht mooi als je er voor hebt moeten vechten. De wedstrijd Ajax tegen De Polderboys is minder spannend dan – zeg – Ajax/AZ. Die zijn toch iets meer aan elkaar gewaagd. Als je wint na inzet en strijd, bloed – zweet en tranen hebt vergoten dan is de overwinning verdiend en is er reden voor feest.
God wil ook feest met ons vieren. Niet alleen later als we samen in de Hemel zijn maar ook – of juist – hier en nu. Elke keer dat we eucharistie vieren samenkomen rond de tafel met brood en wijn vieren we dat de Heer bij ons is. Vieren we zijn overwinning over de dood.
Ook dat feest komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het is niet zo dat er op een dag een stem uit de hemel kwam en zei: nu gaan we eucharistie vieren en dat moet je zo en zo doen. En dat er dan een engel met een missaal naar beneden komt of zo. Zo gaat dat niet.
Elke zondag vieren we Gods overwinning over het kwaad en de dood. Maar dat kun je pas vieren als je weet dat dat niet zomaar ging.
Daar geven we iets andere woorden aan dan bloed, zweet en tranen. Maar ze lijken er wel op.
Bloed dat herkennen we. We vieren het lichaam en het bloed van Christus.
Bloed is het teken van offer en van verbond – de belofte dat God ons niet achter laat. Het bloed is teken van het verbond in het Oude Testament omdat juist het bloed in de Bijbel wordt ervaren als de levenskracht van al wat leeft. Wij zouden misschien zeggen dat is je zielskracht, je wezenlijkste wezen.
En wat is het lichaam? Wat doen wij daarmee? Daarmee geven we ons leven handen en voeten. Met en door ons lichaam kunnen wij samenleven met andere mensen. Kunnen we dingen doen! Kunnen we ons inzetten. En als we ons hard inzetten zelfs tot dat het pijn doet geeft het lichaam ons – zweet en tranen.
Bloed, zweet en tranen
Jezus Christus – horen we in het Evangelie – viert het Laatste Avondmaal met zijn vrienden. Hij gebruikt de woorden die wij ook horen in de Eucharistie en zegt over het brood dit is mijn lichaam en over de beker met wijn dit is mijn bloed.
Deze tekens van brood en wijn betekent mijn offer, mijn levenskracht, mijn inzet en mijn liefde. Deze tekens van brood en wijn betekenen de strijd, want Jezus heeft ook strijd gehad om mensen maar kennis te laten maken met Gods Liefde
En ze betekenen zijn overwinning. Want wat de tekens betekenen dat zijn ze ook.
Jezus deelt zich volledig aan ons mee, hij houdt niks terug. En daarom krijgt Hij de overwinning van God op Pasen. En wij overwinnen met Hem mee!
Brood en wijn betekenen niet Jezus heeft er hard voor geknokt en we hopen maar dat het goedkomt.
Nee
Brood en wijn betekenen met bloed, zweet en tranen heeft Jezus Christus de overwinning behaald door de kracht van God. En wij mogen dat meevieren. In de eucharistie! Wij kunnen dat niet vergeten te doen, of overslaan of zeggen: we verzinnen iets anders.
Dit is ons feest, er is geen ander!
En we vieren het elke keer opnieuw, en elke keer is het uniek maar vandaag is het extra bijzonder.
Of we op 11 juli na de finale voetbalkampioen worden, dat weet ik niet. Maar er is één kampioensfeest waarbij we ons allemaal mogen aansluiten, waar alle mensen bij mogen horen waar niemand hoeft te verliezen en dat niet voorbij hoeft te gaan.
Laten we dat feest vieren, hier op aarde om straks te delen in de overwinning.
Bij God, in eeuwigheid.
Amen.
